Candidasa- Lovina

T laatste ontbijt in Candi Dasa. Het noorden wordt de volgende bestemming. Een kleine shuttle-bus,  waarvan de chauffeur meer toetert dan schakelt,  brengt ons bij Padang Bai. Hier vandaan vertrekt n grotere bus naar Ubud. Alle ruimte deze rit, we zijn de enige passagiers. In Ubud is er voldoende tijd voor n wandeling en n heerlijk drankje.

Het eerste stuk doorkruisen we het midden van Bali om op de doorgaande weg richting het noorden te komen. Kleine kronkelweggetjes door rijstvelden en jungle. Steile smalle weggetjes en n smalle brug zonder reling over n diepe afgrond....onze blikken kruisen elkaar,  de reactie is geruststellender als 2 weken geleden op Sumatra, inmiddels zijn we wel wat gewend op dit soort wegen. De andere toeristen in de bus kennelijk nog niet....

Naast bijna elke weg ligt 'n betonnen goot waarin het regenwater wordt afgevoerd. Buiten de wat grotere plaatsen heeft deze goot ook de functie als wasplaats van kleding en op enkele plaatsen wassen mensen zich erin. Dat zelfde beeld is ook te zien bij rivieren. Kleding wordt gedroogd op t gras of op n rek gemaakt van bamboe.
De gemakken die wij in NL hebben zijn hier eigenlijk ook....alleen wordt het op een alternatieve manier toegepast of vervaardigd. Het is n land zonder technologische ontwikkelingen.
Keuze in artikelen is hier ook veel minder, zo zie je op het hele eiland bv hetzelfde droogrek en dezelfde kleur poncho's.
Ik vraag me in dit soort landen altijd af wie het nu beter voor elkaar heeft... over het algemeen zijn westerlingen bezig met prestatie, geld, vaak overdreven structuren en regels en t contact met onszelf en de natuur is bij menigeen ver te zoeken....
Natuurlijk zie ik hier ook dingen waarvan ik,  in t belang van de natuur en met de westerse know how,  ook wel sterk m'n bedenkingen heb over bv een tijdsbestek van 20,  50 of 100 jaar....plastic en afval bv is hier echt n groot probleem!!
Mensen hier gaan wel vreedzamer met elkaar om, meer in harmonie, meer met respect voor elkaar en andermans spullen (criminaliteit is heel laag op Bali). Zo ook in het verkeer....in eerste instantie krioelt het hier....beweegt er veel van links naar rechts,  van voor naar achter en ook nog in tegengestelde richting....dat alles gebeurt in harmonie en zonder ergernissen of agressie....ongelukken heb ik hier ook niet gezien.

De bus moet omkeren omdat er verderop 'iets' is waardoor we niet verder kunnen. De afslag van de alternatieve route blijkt steil, smal, druk en voorzien te zijn van afgebrokkeld asfalt rondom enorme kuilen en gaten!!! Beter gezegd: de sporen waar de banden van de auto horen zijn niet meer geasfalteerd, alleen t middengedeelte is voorzien van n smalle strook afgebrokkeld asfalt....
Het doet ons denken aan de rit van Bukit Lawang naar Tangkahan....alleen nu met n volgeladen bus!!!!
Voor ons komt n rij vrachtwagens en de bus moet uitwijken in de kant, wat bijna in n eerder genoemde goot betekend.....het wachten is op de voorste vrachtwagen.....die met geen mogelijkheid uit het slechte spoor kan komen, op de handrem moet en met flinke stenen achter de wielen tegengehouden dient te worden.....
Onze bus gaat ook met horten en stoten vooruit omdat de handrem het niet aankan.....er ontstaat wat paniek....mensen die eruit willen....ik hoor San zeggen: 'ik vind 't prima zolang die chauffeur maar blijft zitten...!!'   't Lijkt mij beter dat vóór te zijn....!!

De vrachtwagen moet deels van zijn lading af om verder te kunnen, waarna wij ook verder kunnen. Het steile stuk naar beneden lopen we en beneden kunnen we weer instappen. Veel beter en vlakker wordt de weg de eerste km's niet....kruipend in de eerste versnelling en in de stoel gedrukt gaan we de bergen op.....naar beneden is het n hele job om in de stoel te kunnen blijven zitten....!!

Lovina verwelkomt ons met zon!! De verhalen gaan dat hier de mooiste sunset is....vanavond een traktatie van the beauty of the sun!!