Zaterdag 18 februari 2012
Door: discoverPhilia
Blijf op de hoogte en volg Philia
18 Februari 2012 | Thailand, Bangkok
Zo, dat is even geleden... We hebben hier een drukke agenda met allerlei leuke dingen voor de kids! Er is hier een Australische man die hier meerdere keren komt, zeg maar kind aan huis. Hij weet precies wat wel en niet mag en is een heerlijke vaderfiguur voor alle kinderen. Hij leent hier een auto en brengt een groep naar bv de waterval, markt etc. Voor de kinderen een echt uitje, voor sommige de eerste keer...
Woensdag was nog een dag hier op het terrein, geholpen in de keuken met het snijden van de groenten. Af en toe tussendoor de meiden helpen met de was, wat een taak is die meer zitten en wachten betekend dan daadwerkelijk bezig zijn. Wel leuk om ze tussendoor engels te leren!! Alle tijd voor. Het is leuk werk in de keuken, er hangt een leuke sfeer en als de ' jongere' garde daar is, mogen wij ook het eten bereiden. Wat bij iedereen goed in de smaak valt!
Oh en ze zijn helemaal wild van mijn krullen hier! Hoewel ik vind dat mijn kapper hoognodig mag overkomen...
In de avond, na het badmintonnen, ga ik naar het huis van de allerkleinsten om daar met ze te spelen. Voor mij is het ' oude tijden herleven' hahaha. Spelletjes die vroeger bij mij werden gedaan, trek ik nu zo uit de kast. Om 8 uur is het klaar, dan gaan ze naar bed. Voor hen is het de volgelde dag weer vroeg dag: half zes opstaan....
In het guesthouse praten we nog na over een meisje die met badmintonnen niet tegen haar verlies kan. Het is eigenlijk echt heel zielig hoe zij met zichzelf en de anderen omgaat...sneu om te zien hoe ontevreden ze is....
Donderdag....elke dag ga ik een beetje meer kijken door de façade die in het begin alleen gezien wordt. Elke dag worden mij meer dingen duidelijk die zo verschillend zijn van onze leefnormen en waarden en van onze cultuur. En dan denk ik dat het hier in het weeshuis nog meevalt tov de rest van Thailand en de manier van behandeld worden op het werk... Ondanks dat het tempo niet hoog ligt, is het zeker geen makkelijk werk. De omstandigheden zijn hier dagelijks onder een hoge temperatuur en van ergonomische tools hebben ze hier nog nooit gehoord. Weinig uitdaging ook in het werk wat ze doen, elke dag is hetzelfde qua werk. Ik denk dat de vrijwilligers en bezoekers voor hen de dag 'maken' en het werk een dusdanige bevrediging geven waardoor het draaglijk wordt en zij er plezier in houden. Petje af voor degene die dit dagelijks, jaar in jaar uit volbrengen...
Om 17.00 uur gaan we met een groep van de allerkleinsten naar de markt. Ze krijgen van ons zakgeld (EUR 2,5 p.p.) waar ze hier zoveel voor kunnen kopen dat ze twee handen vol hebben met zakjes eten.... Sommige doen dit voor het eerst en het is voor ons erg leuk om daar deel van uit te mogen maken.
Na afloop nog wat gekletst over het reilen en zeilen hier. En bij het huis van de allerkleinsten zien we nog kleintjes lopen om het huis....oh jee, daar zal hun huismom niet blij mee zijn....overreacted kids van de kleurstof en de suiker....
Vrijdag, op tijd op want we worden op school verwacht! Er is ons verteld dat we beter wat eerder kunnen gaan ivm de parade die elke morgen wordt gehouden. Elke klas staat keurig in rij, en vormen met zijn allen een waaier van kinderen!! Het zijn er ook niet gering, er zitten hier meer dan 1300 leerlingen op school! We worden door het hoofd van de school opgehaald en naar haar kantoor gebracht waar we verdeeld worden. Ik ga naar ' primaire school' om de kinderen engels te leren uitspreken. Dat is hier het grootste probleem, ze kennen de woorden maar niet de uitspraak. Mede ook doordat de onderwijzer zelf ook behoorlijk gebrekkig engels spreekt....
Ik kom in een klas van 32 leerlingen in de leeftijd van 7 jaar. En al snel heb ik door hoe het leersysteem hier werkt: kopiëren....Ik begrijp dat kinderen op die manier niet zelfstandig engels leren. En dus probeer ik het roer om te gooien door ze zelf te laten nadenken. Flexibel als ze zijn, pikken ze het na een kwartier al op inkrijgt het een andere wending. Ik denk dat je hier in een maand tijd veel kan bereiken vwb de uitspraak. De woorden zijn ze immers niet vreemd. Dus Wen: een mooie taak voor jou!!
IK lunch op school en daarna terug, waar ik door iemand wordt opgepikt met een scooter om naar een housewarming te gaan van een van de medewerkers hier. Het is een leuke en gezellige sfeer in een prachtig nieuw huis.
Vandaag staat ook en bezoek aan de markt gepland met een andere groep van de allerkleinsten. Deze keer gaan we naar een andere markt met een springkussen met glijbaan!! Helemaal uitgelaten staan ze te springen en te dansen, waarna we nog een overdekte markt bezoeken.
's Avonds bezoeken we het huis van de meiden in de leeftijd van 12 - 14 jaar. Heerlijk om die meiden te zien! Ze worden verwend met snoep ne wij getrakteerd op ijs met een onbestendig smaakje.... Dat ik hier nog niet ziek ben geworden verbaasd me overigens wel. Ik eet echt alles wat los en vast zit en probeer alles wat er eetbaar uitziet.... behalve dan gefrituurde kippen voeten.....die laat ik liever liggen....
En vandaag: we zijn om 5:30 opgestaan om met een
groep meiden naar een ochtendmarkt te gaan. 14 meiden dus met twee auto's. Vanmiddag gaan we met twee groepen naar de waterval en aansluitend naar een markt om wat te eten en vanavond een afscheidspartij van een van de vrijwilligers.
En ik vertrek hier dinsdag, dan ga ik met de twee aussies naar Phrae. Zij gaan vrijdag terug naar Phetchabun en ik ga zaterdag door naar Chang Mai.
Nou dit was m weer even!
Veel liefs vanuit Ban Klang!
Woensdag was nog een dag hier op het terrein, geholpen in de keuken met het snijden van de groenten. Af en toe tussendoor de meiden helpen met de was, wat een taak is die meer zitten en wachten betekend dan daadwerkelijk bezig zijn. Wel leuk om ze tussendoor engels te leren!! Alle tijd voor. Het is leuk werk in de keuken, er hangt een leuke sfeer en als de ' jongere' garde daar is, mogen wij ook het eten bereiden. Wat bij iedereen goed in de smaak valt!
Oh en ze zijn helemaal wild van mijn krullen hier! Hoewel ik vind dat mijn kapper hoognodig mag overkomen...
In de avond, na het badmintonnen, ga ik naar het huis van de allerkleinsten om daar met ze te spelen. Voor mij is het ' oude tijden herleven' hahaha. Spelletjes die vroeger bij mij werden gedaan, trek ik nu zo uit de kast. Om 8 uur is het klaar, dan gaan ze naar bed. Voor hen is het de volgelde dag weer vroeg dag: half zes opstaan....
In het guesthouse praten we nog na over een meisje die met badmintonnen niet tegen haar verlies kan. Het is eigenlijk echt heel zielig hoe zij met zichzelf en de anderen omgaat...sneu om te zien hoe ontevreden ze is....
Donderdag....elke dag ga ik een beetje meer kijken door de façade die in het begin alleen gezien wordt. Elke dag worden mij meer dingen duidelijk die zo verschillend zijn van onze leefnormen en waarden en van onze cultuur. En dan denk ik dat het hier in het weeshuis nog meevalt tov de rest van Thailand en de manier van behandeld worden op het werk... Ondanks dat het tempo niet hoog ligt, is het zeker geen makkelijk werk. De omstandigheden zijn hier dagelijks onder een hoge temperatuur en van ergonomische tools hebben ze hier nog nooit gehoord. Weinig uitdaging ook in het werk wat ze doen, elke dag is hetzelfde qua werk. Ik denk dat de vrijwilligers en bezoekers voor hen de dag 'maken' en het werk een dusdanige bevrediging geven waardoor het draaglijk wordt en zij er plezier in houden. Petje af voor degene die dit dagelijks, jaar in jaar uit volbrengen...
Om 17.00 uur gaan we met een groep van de allerkleinsten naar de markt. Ze krijgen van ons zakgeld (EUR 2,5 p.p.) waar ze hier zoveel voor kunnen kopen dat ze twee handen vol hebben met zakjes eten.... Sommige doen dit voor het eerst en het is voor ons erg leuk om daar deel van uit te mogen maken.
Na afloop nog wat gekletst over het reilen en zeilen hier. En bij het huis van de allerkleinsten zien we nog kleintjes lopen om het huis....oh jee, daar zal hun huismom niet blij mee zijn....overreacted kids van de kleurstof en de suiker....
Vrijdag, op tijd op want we worden op school verwacht! Er is ons verteld dat we beter wat eerder kunnen gaan ivm de parade die elke morgen wordt gehouden. Elke klas staat keurig in rij, en vormen met zijn allen een waaier van kinderen!! Het zijn er ook niet gering, er zitten hier meer dan 1300 leerlingen op school! We worden door het hoofd van de school opgehaald en naar haar kantoor gebracht waar we verdeeld worden. Ik ga naar ' primaire school' om de kinderen engels te leren uitspreken. Dat is hier het grootste probleem, ze kennen de woorden maar niet de uitspraak. Mede ook doordat de onderwijzer zelf ook behoorlijk gebrekkig engels spreekt....
Ik kom in een klas van 32 leerlingen in de leeftijd van 7 jaar. En al snel heb ik door hoe het leersysteem hier werkt: kopiëren....Ik begrijp dat kinderen op die manier niet zelfstandig engels leren. En dus probeer ik het roer om te gooien door ze zelf te laten nadenken. Flexibel als ze zijn, pikken ze het na een kwartier al op inkrijgt het een andere wending. Ik denk dat je hier in een maand tijd veel kan bereiken vwb de uitspraak. De woorden zijn ze immers niet vreemd. Dus Wen: een mooie taak voor jou!!
IK lunch op school en daarna terug, waar ik door iemand wordt opgepikt met een scooter om naar een housewarming te gaan van een van de medewerkers hier. Het is een leuke en gezellige sfeer in een prachtig nieuw huis.
Vandaag staat ook en bezoek aan de markt gepland met een andere groep van de allerkleinsten. Deze keer gaan we naar een andere markt met een springkussen met glijbaan!! Helemaal uitgelaten staan ze te springen en te dansen, waarna we nog een overdekte markt bezoeken.
's Avonds bezoeken we het huis van de meiden in de leeftijd van 12 - 14 jaar. Heerlijk om die meiden te zien! Ze worden verwend met snoep ne wij getrakteerd op ijs met een onbestendig smaakje.... Dat ik hier nog niet ziek ben geworden verbaasd me overigens wel. Ik eet echt alles wat los en vast zit en probeer alles wat er eetbaar uitziet.... behalve dan gefrituurde kippen voeten.....die laat ik liever liggen....
En vandaag: we zijn om 5:30 opgestaan om met een
groep meiden naar een ochtendmarkt te gaan. 14 meiden dus met twee auto's. Vanmiddag gaan we met twee groepen naar de waterval en aansluitend naar een markt om wat te eten en vanavond een afscheidspartij van een van de vrijwilligers.
En ik vertrek hier dinsdag, dan ga ik met de twee aussies naar Phrae. Zij gaan vrijdag terug naar Phetchabun en ik ga zaterdag door naar Chang Mai.
Nou dit was m weer even!
Veel liefs vanuit Ban Klang!
-
18 Februari 2012 - 07:48
Elise:
Hèhè eindelijk weer nieuws ;-) Geeft niet hoor, is alleen maar een teken dat je het daar naar je zin hebt.
Leuke foto's! Zo te zien gaan ze Philia niet vergeten... Kunnen ze jouw naam eigenlijk goed uitspreken?
Als je het weeshuis vergelijkt met NL, besef je hoe goed wij het hier hebben en vraag je je wel eens af waarom wij zo moeilijk kunnen doen over bepaalde dingen. Maar als je het weeshuis vergelijkt met het grootste deel van Thailand, dan zie je dat ze het daar heel goed hebben. Er is al zoveel veranderd sinds mijn eerste keer. Als je terug bent zal ik wat foto's opzoeken van hoe de keuken en de eetzaal er toen uit zagen. Het is zo mooi om te zien dat er elk jaar weer wat verbeterd is. Rob Dunk had eerst zijn kantoortje in wat nu waarschijnlijk jouw slaapkamer is.
Fantastisch dat iedere vrijwilliger zijn eigen kwaliteiten mag benutten. De een is een echte klusser, de ander een verzorger, weer een ander een entertainer. Alles wordt gewaardeerd.
Geniet nog een paar dagen in Ban Meata LomSak en geef ze nog eens een dikke knuffel van mij.
-
18 Februari 2012 - 08:45
Madelon:
Ha lieve Philia.
Wat doe je een hoop!! Ongelooflijk. Hou je soepel en nog veel plezier. Xxxx -
18 Februari 2012 - 09:15
Wietske:
Wat geweldig, hoe je het allemaal beschrijft.'k zou zo komen, als het dichtbij was...zoals ik het lees wordt er goed voor ze gezorgd. Complimenten! En mooie foto's !! :) -
18 Februari 2012 - 15:55
Greetje Van De Heg.:
Mooie verhalen Philia!
Wat een belevenissen.
Geniet er van!
Kus,Greetje. -
18 Februari 2012 - 16:41
Wendy:
Hee Phil! Een mooie taak voor mij... Volgens mij ben jij al goed op weg met die taak! Er schuilt een juf in je! :D haha leuk he, om met kinderen te werken!
Leuke foto's!
Liefs Wendy -
18 Februari 2012 - 16:43
Wendy:
Ennuh... die mooie rij die die kinderen maken, kunnen ze hier nog wat van leren! -
18 Februari 2012 - 18:07
Lianne:
Hoi Phil,
Wat maak je veel mee zeg, echt leuk.
Leuk ook om de foto's te zien.
Enne, stoer hoor, even 1300 kids toespreken.
Veel plezier nog daar,
Groetjes ,Lianne. -
18 Februari 2012 - 20:41
Annette:
De reactie van Elise is heel herkenbaar. Dus zet mijn naam daar ook maar bij ;-)
Wat maak je trouwens leuke foto's! Die met de glijbaan en de schoolkinderen zittend in zo'n waaier. Komende week heb ik weer een bijeenkomst van ons Thailandteam, dan zal ik ook vertellen hoe jij het daar hebt. Geniet van alle leuke dingen en ervaringen. Benieuwd hoe je Phrae vindt! -
18 Februari 2012 - 23:06
Marjon:
Hee Phil, leuk verhaal weer!! Ik heb vandaag met karel en caramelletje geknuffelt hoor! Plezier nog!! -
19 Februari 2012 - 04:54
Philia Hoogstad:
@ Elise: mijn naam wordt hier verrassend goed uitgesproken. Ik ben altijd gewend dat andere mensen er moeite mee hebben om mijn naam te onthouden of uit juist uit te spreken, maar hier word ik, na 1x mezelf te hebben voorgesteld, direct juist benoemd!! Leuk om dat ook eens mee te maken!
@ Mar, Wen en Twan: erg lief dat jullie goed voor mijn kindjes zorgen!!!!!! Ik mis ze wel hoor...vooral 's nachts. Dat tevreden gespin naast me...
Die twee aussies hebben 's nachts ook bezoek gehad van een of ander dier die een gat in het plafond heeft ' gevreten'.... en een dusdanig groot gat dat het onmogelijk een muis kan zijn geweest...bbrrrr. Geef mij dan maar die gekko!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
